Kryteria morfologiczne rozpoznania oraz ustalenia miejscowych czynników ryzyka rozwoju neuropatii jaskrowej w kontekście wyboru strategii leczenia

Celem artykułu jest przedstawienie wybranych chorób powodujących upośledzenie ostrości wzroku. Część z nich w wypadku braku postawienia prawidłowego rozpoznania i niezastosowania odpowiedniego leczenia może prowadzić do nieodwracalnej utraty widzenia.

Zespół suchego oka to schorzenie o złożonej patogenezie i różnorodnych objawach klinicznych zależnych od zaburzeń w obrębie frakcji lipidowej, wodnej bądź mucynowej filmu łzowego. Film łzowy składa się z trzech warstw: zewnętrznej lipidowej, która odpowiada za jego stabilizację, hamuje odparowywanie wody oraz ułatwia mruganie, środkowej wodnej, która doprowadza tlen do nabłonka rogówki, spłukuje, nawilża i dezynfekuje powierzchnię oka oraz wewnętrznej warstwy śluzowej, która warunkuje ścisłe przyleganie filmu łzowego do powierzchni gałki.

Precyzja i jakość wrażeń wzrokowych kształtujących nasze wyobrażenie o świecie zewnętrznym zależy nie tylko od prawidłowej budowy i funkcjonowania narządu wzroku, ale także od koordynacji pracy obu oczu przez ośrodkowy układ nerwowy.